Dyrekcja Szkoły Podstawowej im. gen. S. Maczka w Bliżynie informuje, że inauguracja roku szkolnego 2017/2018 nastąpi w poniedziałek, 4 września 2017 r. o godz. 9.00 Mszą św. w Kościele św. Ludwika.
Po nabożeństwie, o godz. 10.00, odbędzie się uroczyste rozpoczęcie roku szkolnego w budynku szkoły.

Serdecznie zapraszamy

https://www.cke.edu.pl/images/_KOMUNIKATY/20170811%20Harmonogram%20egzamin%C3%B3w%20w%202018%20r.%20EG%20EM%20pub.pdf

8.00 – uroczyste pożegnanie klas III gimnazjum (górny hol)

 

10.00 – msza święta w Kościele Św. Ludwika

 

11.00 – zakończenie roku szkolnego klas I – VI sp oraz I i II gimnazjum (sala gimnastyczna)

22.06.2017 r.

czwartek

 

Kursy poranne bez zmian

Powrót: Kurs I i II – 12.05

 

 

23.06.2017 r.

piątek

Klasy III

 

Zbrojów - 6.55

Sorbin - 6.56

Odrowążek - 7.00

Kucębów Górny - 7.04

Sołtyków - 7.10

Rędocin - 7.20

Mroczków – 7.24

 Płaczków - 7.26

Górki - 7.28

Gilów - 7.30

Powrót klasy III – 10.50 (parking ul. Kościuszki)

 

Kurs dla klas I i II:

 

Zbrojów - 9.15

Sorbin - 9.16

Odrowążek - 9.20

 Kucębów Górny - 9.22

Kucębów Dolny - 9.24

Kopcie – 9.26

Sołtyków - 9.34

Mroczków – 9.38

 Płaczków - 9.40

Górki - 9.42

Gilów - 9.45

 (parking ul. Kościuszki)

 

Powrót klas I i II – 12.20 (parking przy szkole)

 

 

https://men.gov.pl/wp-content/uploads/2017/06/poradnik-bezpiecznego-wypoczynku.pdf

http://kuratorium.kielce.pl/21432/bezpieczenstwo-uczniow-podczas-letniego-wypoczynku-list-ministra-edukacji-narodowej/

   Miło nam poinformować, że uczennica kl. IIa Szkoły Podstawowej Zuzia Szcześniak zajęła pierwsze miejsce w Powiatowym konkursie plastycznym pod hasłem „Nie pal przy mnie, proszę”. Organizatorem konkursu był Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Skarżysku - Kam. Dyplomy za udział i nagrody otrzymali także: Dominika Bernatek i Oliwier Nowek z kl. IIa. Gratulujemy!

Fotorelacja znajduje się w albumie fotograficznym.

Poezja to niełatwa sztuka, lecz Natalka i Zuzia w jej okienko puka

   Gratulujemy Natalce Stopie z kl. IIIc zdobycia I miejsca w powiatowym konkursie literackim pod hasłem „Rodzina – Twój bezpieczny świat”, wielkie brawa dla Zuzi Rot z kl. IIIa za wyróżnienie w wymienionym konkursie.

Do konkursu na poziomie szkolnym przystąpiły także: Marysia Krzepkowska i Natalia Rożek z kl. Ic, Patrycja Pałosz z kl. IIb, Ada Supernat z kl. IIIb i Julka Ołub z kl. IIIc.

Poniżej prezentujemy wszystkie utwory, zachęcamy do lektury, jest to zarówno poezja jak i proza. Autorki namawiamy do dalszych prób pisarskich i życzymy kolejnych sukcesów. Dzięki dziewczyny

W albumie fotograficznym znajduje się fotorelacja z konkursu

 

 

Gniazdo (I miejsce)

autor: Natalia Stopa, kl. IIIc

Wiesz, czym jest dom?

To zniszczone dłonie matki, okrywające kocem,

Przesolony ciężkim dniem obiad,

Wzrok ojca i jego górnolotne słowa,

Ubarwione historie kreślone przy kominku,

To uśmiech miłości i objęcie bezpieczeństwa,

Cztery ściany i strzegące ich bramy.

 

Aż wreszcie wyrywasz kartki z kalendarza.

Zostawiasz codzienne detale.

Poznajesz świat, oddychasz ludźmi.

Gubisz trzeźwość sądów i ulegasz.

Uczysz się latać na prochach.

Szarpiesz potrzeby zmysłów.

Z hukiem upadasz pośród szarej masy.

 

Wyciągasz ręce z błaganiem o pomoc.

Odnajdujesz promyczek na ścianie płaczu.

Zbierasz siebie i cofasz do domu.

Oni tam są. Zawsze tam będą.

                                           

Potknięcia (wyróżnienie)

autor: Zuzia Rot, kl. IIIa

Potykałeś się.

Upadałeś bezradny,

ku jej progu, bo wiedziałeś,

że ona Cię podniesie.

Krzyczałeś.

Uciekałeś bezradny,

od jej progu, bo czułeś,

że Cię nie zrozumie.

Płakałeś.

Płakałeś bezradny,

w jej progu, bo chciałeś,

żeby ona Ci przebaczyła.

Kim jest ona? – to Twoja rodzina.

Uśmiechasz się,

rady z życia,

za jej progiem, bo wiesz,

że jesteś wśród miłości.

 

Od uzależnionego do ważnego

autor: Ada Supernat, kl. IIIb

Mamo dzięki

za wszystkie te dźwięki zagłuszające me lęki

za dłoń pomocną na tyle

aby zamazać tak prosto

w chwilę

kilka

ukrytych ran wielce

czy po strzykawce

czy po ucieczce

rowerem

przez doły rzeki i kotliny

aby w końcu trafić w objęcia maminy

a Rodzina przecież najważniejsza

bo rzeka tam ze źródłem u serca

 

Do serca

autor:P.P.

Choć  swym słodkim smakiem wabi,

O gorycz przyprawia.

Jak miła i kochana,

Tak ponura i szara!

Ukojenie w cierpieniu daje,

O ból przyprawia,

Jak sól nadaje przyprawom smak,

Tak i ona sens życiu daje

I też spragnionymi pozostawia.

Kto może ja pojąć, niech pojmuje…

Jest schronieniem przed trującym deszczem,

Dom burzy i buduje na nowo.

Ileż można?

Droga kręta do ideału daleka –

Po tylu latach pokonana, ale i nie rozpoczęta.

 

Biegliście zagubieni

ulicami tego miasta,

trafiając na siebie, by odbić się od dna.

Co robisz?

Gdzie idziesz?

Pytam się Ciebie,

ale Ty utkwiłeś we mnie zagubione swe spojrzenie…

Gdy on pomagał Ci uciec,

na ślepo rujnując tak miłe Ci ulic szlaki.

Pomocną dłoń odtrącić kazał.

Twój umysł już się nie wykazał,

Gdy miałeś kochać, a nie kochałeś,

a dzieci swe alkoholem nazwałeś.

Kto może pojąć, niech pojmuje…

 

Zachwyciła Cię miłością,

swym ciepłym lokum,

w Twoim życiu niepowtarzalnością,

tarczą przed ogniem,

łodzią przed powodzią.

Tak wiele pozostawiła

pomimo niedoskonałości, które nosiła

bo Tobie zawsze była miła.

Od pomocy i rady nie stroniła,

zawsze wysłuchać  raczyła.

Kto może pojąć, niech pojmuje…

 

Naszą jest częścią i nią pozostanie,

dbajmy o jej przeszłość i przyszłość,

bądźmy Rodziną tak, jak nam to dane…

 

List

autor: Julka Ołub, kl. IIIc

Katowice, 22.04.2001r.

Drodzy Rodzice!

   Po wielu latach w końcu odważyłam się do Was napisać ten list. Mam nadzieję, że go przeczytacie. Nie żałuję mojej decyzji podjętej 5 lat temu, a mianowicie ucieczki z domu. Pragnę, abyście widzieli jak czułam się przez te 18 lat, zanim się od Was uwolniłam.

   Już jako małe dziecko doświadczałam głodu, bo Wy wszystkie pieniądze traciliście na alkohol i używki. Nigdy nie wyczuwałam Waszej miłości. Nie interesowaliście się mną. Byłam dla Was niewidzialna. Widzieliście mnie tylko wtedy, gdy chcieliście wyładować na mnie swoją agresję. Nie mogłam Wam się sprzeciwiać. Nie pamiętam, aby któreś z Was mnie przytuliło, pocałowało w policzek, powiedziało ”kocham cię”. Ale wiecie co zapamiętałam? Te nieprzespane noce, gdy ciągle się kłóciliście, porozwalane po całym domu butelki, bałagan. To, kiedy chowałam się przed Wami w szafie, bo bardzo się bałam…

   Dzieci w szkole się ze mnie śmiały, bo miałam rodziców alkoholików. Brzydziłam się Wami. Cała rodzina się od nas odsunęła. Byłam gnębiona przez rówieśników, ale Wy o tym nie wiecie. Was to nie interesowało. Domyślam się, że moje narodziny przyniosły Wam wiele kłopotów. Bo przecież dziecku trzeba zapewnić jedzenie, schronienie itp. A do tej pory mogliście pieniądze przeznaczać tylko na alkohol i papierosy. Jak inni małżonkowie oczekują z radością na narodziny dziecka, tak Wy pewnie nawet się tym nie przejmowaliście. Domyślam się, że byłam Waszą pierwszą i na szczęście ostatnią życiową wpadką.

   Zawsze zazdrościłam innym. Czego? Wszystkiego… Kochającej rodziny, normalnego domu, spokojnych wakacji. Inni mieli wszystko, telefony, komputery, tablety, ja nie miałam nic. W święta, albo urodziny, nigdy nie złożyliście mi życzeń, nie podarowaliście prezentu. Bardzo mi tego brakowało. Nie mogłam być jak inne dzieci. Nie mogłam poczuć jak to jest być kochanym i docenianym. Zawsze, kiedy widziałam szczęśliwą rodzinę, zastanawiałam się dlaczego akurat padło na nas. Kiedy byłam starsza, prosiłam Was wiele razy, abyście udali się po pomoc, na terapię. Ale Wy twierdziliście, że robię z Was wariatów i nie potrzebujecie od nikogo pomocy.

   Mamo, Ty zawsze powinnaś być dla mnie wzorem do naśladowania. Powinnaś mnie wspierać w trudnym okresie dojrzewania. Powinnaś być dla mnie jak przyjaciółka, której mogę się zwierzyć i powiedzieć największe sekrety. Powinnaś, ale niestety nie byłaś. W tym czasie, kiedy ja najbardziej Cię potrzebowałam, nie było cię przy mnie. Nigdy razem nie sprzątałyśmy domu, nie piekłyśmy placków, nie gotowałyśmy obiadów, tak jak to robią inni. Wszystkie Twoje obowiązki musiałam robić ja.

   Tato, jako głowa rodziny, powinieneś pracować i zarabiać na nas. Ty jednak wolałeś wydawać pieniądze na używki, a nie je zarabiać. Nie obchodziło Cię to, z czego będę się uczyć, w czym będę chodzić do szkoły, co będziemy jedli. Wiedziałeś, że pomogą nam inni, więc sam nawet nie próbowałeś szukać pracy. Nie mogłam być jak inne dzieci, które radośnie witają swoich ojców wracających z pracy. Zawsze to Ty mnie biłeś. Gdy tylko wchodziłeś do pokoju – uciekałam. Kiedy byłam już starsza, to ja zarabiałam za Ciebie pieniądze i kupowałam nam jedzenie.

   Kiedy się od Was wyprowadziłam, poznałam życzliwych ludzi, którzy mi pomogli wyjść na prostą. Po mojej ucieczce jeszcze wiele razy przychodziłam do Was i prosiłam, abyście udali się na terapię. Ale Wy wyganialiście mnie z domu. W ostatnim roku nie przychodziłam do Was, ponieważ straciłam już wiarę.

   Teraz mam 22 lata, kochającego męża i miesięczną córkę. Pragnę dać im to wszystko, czego Wy nie potrafiliście dać mi. Dopiero teraz wiem, co to znaczy czuć się bezpiecznie w swojej rodzinie.

   Ostatnio dowiedziałam się, że jednak postanowiliście poprosić o pomoc i udaliście się na terapię. Mam nadzieję, że ona bardzo Wam pomogła. Jeszcze nie wszystko stracone. Jeśli tylko będziecie chcieli naprawić nasze relacje – ja jestem gotowa. Cieszę się, że w końcu otworzyliście oczy i postanowiliście zmienić swoje życie. Może niebawem się zobaczymy i poznacie moją rodzinę.

 

Wasza córka Kasia

 

 

 

List

autor: Marysia Krzepkowska, kl. Ic

Odrowążek, 07.05.2017r

Droga Olu!

   Jestem jedynaczką. Nie mam rodzeństwa. Rodzina to mój bezpieczny świat, który stanowią moi rodzice i dziadkowie oraz bezpieczna przystań – dom w Odrowążu. Osoby, które kocham i na które zawsze mogę liczyć. Kocham je za wszystko; za to, że są, że mnie wspierają, pomagają w realizacji moich marzeń i pragnień. Wiem, że jestem kochana i to pozwala mi w pełni być szczęśliwą. Staram się postępować według zasad, które przekazują mi moi rodzice. Pokazują mi jak być wartościowym człowiekiem, uczą mnie jak postępować, by iść właściwą drogą, uczą akceptacji dla ludzi, którzy mają inne zasady moralne.

   Nie zawsze jednak środowisko rodzinne jest korzystne i zapewnia poczucie bezpieczeństwa, gdzie jest miłość i czas dla drugiego człowieka, gdzie wszyscy są kochani. Są rodziny dotknięte alkoholizmem i uzależnieni. Panuje w nich przemoc, znęcanie się psychiczne i fizyczne. Są rodzice, którzy tworzą w domu piekło.

   Chciałam Ci opowiedzieć usłyszaną ostatnio przeze mnie historię. Jej bohaterką jest już dorosła kobieta. Urodziła się w szczęśliwej i kochającej się rodzinie. Matka zajmowała się dziećmi oraz domem, a ojciec pracował na utrzymanie rodziny i zaspakajanie jej potrzeb. Ten okres był najpiękniejszymi chwilami w jej życiu. Wszystko układało się świetnie aż do momentu, gdy ojciec wpadł w nałóg alkoholowy i zostawił rodzinę. Załamana matka nie dawała sobie z tym rady i aby zapomnieć o wszystkim, również zaczęła pić. Wiecznie pijana, przestała się interesować dziećmi, bez słowa wychodziła z domu. Dzieci były zdane tylko na siebie. Z tego okresu ma same niemiłe wspomnienia m. in. głód, zimno, wieczny strach o siebie i młodszego brata, dla którego była jak matka.

   Po pewnym czasie dziećmi zaopiekowała się ich babcia. Znów poczuła się kochana, bezpieczna i ważna. W domu babci zamieszkała jeszcze trójka jej wnucząt. Schorowana kobieta nie dawała sobie rady z pięciorgiem dzieci, dlatego zdecydowała się oddać pierwszą dwójkę. Dzieci znów przeżyły tragedię, ponieważ zostały odrzucone po raz drugi przez najbliższe im osoby. W domu dziecka zaspokajano tylko ich materialne potrzeby. Brakowało im miłości, bliskości i przynależności do kogoś. Ich poczucie bezpieczeństwa ponownie zostało zniszczone. Nie mogli zrozumieć dlaczego ich spotyka to całe nieszczęście. Dlaczego babcia oddała właśnie ich, a zostawiła tamtą trójkę? Było to pytanie bez odpowiedzi.

   Gdy opowiadała mi tę historię, nadmieniła, że jednak cieszy się, że została zabrana z patologicznego środowiska, ponieważ gdyby to się nie stało, to mogłaby skończyć na wzorze rodziców i również popaść w nałóg. Dzięki pobytowi w domu dziecka i poznanym tam osobom nauczyła się nawiązywać prawidłowe relacje, ufać ludziom i szanować innych. Ukończyła studia z bardzo dobrymi wynikami i dziś jest szczęśliwą żoną i matką dwójki dzieci.

   Po usłyszeniu tej historii cieszę się, że w mojej rodzinie nie ma takich problemów. Chociaż czasem narzekam na bliskich, to bardzo się cieszę, że mam rodziców, którzy mnie kochają, wspierają, są dumni z moich osiągnięć, pomagają mi w dążeniu do realizacji moich marzeń i celów życiowych. Moja rodzina i ja jesteśmy szczęśliwi. Mój dom jest zbudowany nie z cegieł, ale z miłości i poczucia bezpieczeństwa. To razem spędzane chwile, święta, uroczystości, uczucie radości, ciepła i bliskości, wspólne rozmowy, rozwiązywanie problemów, dojście do kompromisu. Wiem, że jestem szczęśliwa, kochana i bezpieczna.

   To miejsce, do którego zawsze będę wracać.

                                                                              Pozdrawiam!

                                                                                       Twoja przyjaciółka Marysia.

 

List

Sorbin, 09.05.2017r.

DROGIE ŻYCIE!

   Jeszcze kilka miesięcy temu nawet nie pomyślałabym, że znajdę się w takiej sytuacji… Chciałam być zwykłą nastolatką, bawić się, korzystać z Ciebie. Nie sądziłam nawet, że problemy moich rodziców tak bardzo na mnie wpłyną i staną się również moimi problemami.

   Ojciec popadł w alkoholizm. Kiedy tylko mógł, zaspokajał swoje pragnienie piwem czy kieliszkiem wódki, które z czasem zamieniły się w coraz większe ilości. Jeżeli mam być szczera, to już nie pamiętam, kiedy ostatnio widziałam go trzeźwego. Po awanturze, którą ostatnio wywołał w pracy pod wpływem alkoholu, wyrzucono go. Pensja mamy ledwo starcza nam na utrzymanie. Grozi nam eksmisja, ponieważ nie mamy pieniędzy na opłacenie czynszu, a na dodatek właściciel ciągle otrzymuje na nas skargi. Jesteśmy ofiarami przemocy. Ojciec twierdzi, że wszystkie kłopoty wynikają z naszej winy. Mama utajnia problem. Boi się – widzę to codziennie w jej oczach. Z każdym kolejnym dniem nasza rodzina rozsypuje się na coraz mniejsze kawałki. Obiecałam mamie, że nikomu nie powiem o naszych problemach. Ona nie dopuszcza do siebie myśli, że jej wspaniały mąż i kochający ojciec jedynej córki, aż tak się zmienił. Nie potrafię jej teraz zawieść. W tym momencie jest dla mnie najważniejsza na świecie i tylko ona wspiera mnie ostatkiem swoich sił. Nie oczekuję jednak od niej zbyt wiele, ponieważ zdaję sobie sprawę, że przeżywa to jeszcze bardziej nią ja. Przyjaciele nigdy nie poznali mojej sytuacji. Stwierdzili, że ich zaniedbałam i strasznie się zmieniłam. Byli przekonani, że nie jestem już tą samą „cudowną” dziewczyną, jaką byłam zaledwie kilka miesięcy temu. Nie zaprzeczałam. Wiedziałam, że to prawda. Wtedy było mi wszystko jedno. Jedyne, co miałam w głowie, to myśl o tym co może się wydarzyć po moim powrocie do domu.

   Gubię się w uczuciach w stosunku do ojca. Zawsze myślałam, że nie da się kochać i nienawidzić tej samej osoby jednocześnie. Jednak można… Nienawidzę taty za wszystkie krzywdy wyrządzone w ostatnim czasie. Zachowuje się jak zwykły małolat. Myśli, że kiedy się upije to problem sam zniknie, lecz tym pogarsza tylko sytuację. Z drugiej strony bardzo go kocham… Codziennie wyczekuje jego poprawy, ale z każdym dniem jestem coraz bardziej zawiedziona.

   Życie… Nie mam już sił, lecz wierzę, że jeszcze wszystko odmieni się na lepsze. W końcu Ty, bez nadziei jesteś jak kończąca się ulica – nie wiadomo gdzie się podziać. Tacie zaś pozwól odbić się od dna, na które bardzo prędko się stoczył. I proszę… Daj nam siły i nie pozwól byśmy przeoczyli Twoje ukryte piękno, którego chwilowo nie potrafimy dostrzec.

                                                                                              N. R.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                   

 

 

 

 

 

 

http://www.skarzysko24.pl/wiadomosci/aktualnosci/18893-xv-swietokrzyskie-dni-profilaktyki-rodzina-twoj-bezpieczny-swiat.html

    Konkurs ogłosiła Powiatowa Stacja Sanitarno – Epidemiologiczna w Skarżysku – Kam. Przystąpili do niego uczniowie klas II i III Szkoły Podstawowej: Dominika Bernatek, Zuzia Szcześniak, Olivier Nowek z kl. IIa, Kacper Król z kl. IIb, Ania Lacko, Agatka Ołownia, Marysia Żak i Asia Koprowska z kl. IIIa. Ich piękne prace można obejrzeć w zakładce album fotograficzny.

   Celem konkursu było poszerzenie wiedzy uczniów w zakresie profilaktyki uzależnień. W konkursie brały udział trzyosobowe drużyny z klas szóstych szkół podstawowych powiatu skarżyskiego. Miło nam poinformować, że nasze szóstoklasistki w składzie: Maja Kaluga, Ola Jędryka i Ola Wrona zajęły IV miejsce, a konkurencja była duża, ponieważ do konkursu przystąpiło 21 szkół.  Gratulujemy

dla klas IV - VI i gimnazjum 

od 15.05.2017r.

Regulamin:

Celem konkursu jest promocja wartości rodziny wyrażona napisaniem pracy literackiej, np.: listu, wiersza, eseju czy opowiadania nawiązującego do bezpieczeństwa w rodzinie oraz negatywnego wpływu uzależnień od substancji psychoaktywnych na funkcjonowanie rodziny. Konkurs ma również na celu kształtowanie pozytywnych wartości i współodpowiedzialności młodych ludzi za rodzinę oraz wskazanie zagrożeń dla niej.

Zadania dla uczestników:

Napisanie pracy literackiej np. listu, eseju, wiersza, opowiadania zgodnej z tematyką konkursu. Praca nie może przekraczać 2 stron formatu A4. Komisja będzie oceniać związek pracy z tematem konkursu oraz jej oryginalność i walory estetyczne.

Szczegółowe informacje o konkursie posiadają poloniści oraz pedagog szkolny. Prace należy napisać w nieprzekraczalnym terminie do 11 maja 2017r. Dla zwycięzców przewidziano dyplomy i atrakcyjne nagrody rzeczowe.

Drodzy Nauczyciele, Pracownicy szkoły, Rodzice i Uczniowie

Życzymy Wam zdrowych, pogodnych Świąt Wielkanocnych, pełnych wiary, nadziei i miłości. Radosnego, wiosennego nastroju, serdecznych spotkań w gronie rodziny i wśród przyjaciół.

Dyrekcja Zespołu Szkół w Bliżynie

Płaczków              7²⁵

Mroczków             7²⁸

Rędocin                7³⁵

Sołtyków              7⁴⁵

Kucębów G.          8⁰⁰      

Odrowążek           8⁰⁵

Sorbin                   8¹⁰

Drożdżów             8¹²

Proszę przyjść na przystanek pięć minut przed odjazdem gimbusa.

Odjazd:

środa (19.04.), czwartek (20.04.) – 13²⁰

piątek (21.04.) – 12.³⁵

W dniach 6 i 7 kwietnia 2017 r. w naszym Gimnazjum został przeprowadzony program profilaktyki zintegrowanej dr Szymona Grzelaka i mgr Agaty Balcerzak  pt. „Archipelag Skarbów”. Przez archipelag skarbów wędrowało około 112 osób – uczniowie klas I, II i III. Spotkanie miało formę dwóch czterogodzinnych mitingów. Program wzmacnia dobre postawy, uczy szacunku dla drugiego człowieka, asertywności, podwyższa wiek inicjacji seksualnej, promuje wstrzemięźliwość seksualną wśród młodzieży Pierwszy dzień szkolenia dotyczył miłości, szczęścia i dróg dochodzenia do nich, w drugim dniu poruszony został temat zachowań seksualnych, antykoncepcji i negatywnego wpływu używek. Gimnazjaliści bardzo chętnie brali udział w ćwiczeniach aktywizujących, podczas których dla najbardziej zaangażowanych przewidziane były nagrody. Na zakończenie Ada Supernat z kl. IIIb i Paweł Krawczyk z kl. IIb zaprezentowali własne prace o treści profilaktycznej. Przekaz skierowany był do rówieśników, którzy brawami podziękowali uczniom za odważne wystąpienie. W ramach „Archipelagu Skarbów” odbyło się także spotkanie z rodzicami gimnazjalistów oraz szkoleniowa rada pedagogiczna dla nauczycieli.

Uczestnictwo w Projekcie było możliwe dzięki Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, która zamówiła i sfinansowała Program. Serdecznie dziękujemy.

http://www.skarzysko24.pl/wiadomosci/aktualnosci/18632-w-ii-lo-odbyla-sie-promocja-trzeciego-szkolnego-zeszytu-literackiego-ikaria.html

Warszawa, 3 kwietnia 2017r.

 

Szanowni Państwo

Serdecznie zapraszamy na spotkanie z rodzicami uczniów gimnazjum w ramach programu profilaktycznego

„Archipelag Skarbów®”.

 

Spotkanie odbędzie się 06 kwietnia 2017r.,

w czwartek o godzinie 16:15 na sali gimnastycznej.

 

W ramach programu odbędą się 9-godzinne warsztaty dla młodzieży, ww. spotkanie dla rodziców oraz Rady Pedagogicznej.

Celem programu jest zachęcenie młodzieży do zdrowego stylu życia - wolnego od przemocy, narkotyków i alkoholu. Nowoczesna forma programu pozwala młodzieży spojrzeć z dystansu na postawę luzu oraz nieodpowiedzialności promowaną przez kulturę masową. Jednym z ważnych celów programu jest przekonanie młodzieży, że zasady, wymagania i ograniczenia nakładane przez rodziców naprawdę służą szczęśliwej przyszłości młodych ludzi.

W trakcie spotkania z Państwem prezentowany będzie zakres celów programu „Archipelag Skarbów®”. Omówione będą wyniki badań nad młodzieżą. Komentarz prowadzącego będzie zawierał wiele wskazówek co do sposobów włączania skutecznego przekazu profilaktycznego do codziennej pracy wychowawczej w rodzinie. Szczególny akcent położony będzie na umiejętności dobrej komunikacji, które są niezbędne w wychowaniu nastolatka. W trakcie spotkania podane będą wskazówki jak rozmawiać z dorastającymi dziećmi o ich osobistych sprawach, w tym zagadnieniach miłości i seksualności. Otrzymują Państwo ulotki profilaktyczne dla rodziców pt. „Przewodnik po dżungli kontaktów z nastolatkiem”, które zawierają skrót wskazówek dotyczących wychowania omawianych w trakcie spotkania.

 

Instytut Profilaktyki Zintegrowanej

ul. Ogrodowa 8, 05 - 230 Kobyłka k. Warszawy

Regon 146300619  NIP 125-161-82-29

06.04.2017 r.

Wywiadówka 

SP - godz. 15.45 - spotkania z wychowawcami klas

GIM. - godz. 16.15 - prezentacja w ramach projektu "Archipelag Skarbów" i spotkania z wychowawcami klas

 

Nasza szkoła przystąpiła do akcji organizowanej przez Fundację Przyjazny Świat Dziecka.
Fundacja ta jest organizatorem akcji zbiórki makulatury na rzecz rodzinnych domów dziecka pod nazwa „Przywróćmy Dzieciom Uśmiech”. Celem akcji jest pomoc dzieciom przebywającym w rodzinnych domach dziecka. Rodzinne domy dziecka są jedną z najbardziej skutecznych form pomocy dzieciom pozbawionym opieki biologicznych rodziców. Mogą one znaleźć tam pomoc, schronienie i prawdziwy dom. Biorąc udział w akcji –pomagamy w realizacji podstawowego zadania rodzinnych domów dziecka –zapewnieniu dzieciom opieki w warunkach jak najbardziej zbliżonych do warunków panujących w normalnej rodzinie.

Akcja “Przywróćmy Dzieciom Uśmiech”

REGULAMIN

Akcję organizuje Fundacja Przyjazny Świat Dziecka z siedzibą w Warszawie przy ul. Jana Pawła II 63, lok. 2.

Celem akcji  jest pomoc dzieciom przebywającym w rodzinnych domach dziecka.

Przedmiotem akcji jest zbiórka makulatury prowadzona przez uczniów w szkołach podstawowych, gimnazjach i szkołach ponadgimnazjalnych oraz przedszkolaków wraz rodzicami.

Akcja trwa od 1 września2016r.do 2 czerwca2017r. Podsumowanie akcji  nastąpi do dnia 16 czerwca 2017r.

1.W akcji mogą wziąć udział  uczniowie wszystkich szkół podstawowych, gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych oraz przedszkolaki  wraz z rodzicami.

 2.Dyrekcja szkoły przystępującej do akcji  wypełnia kartę zgłoszeniową i wyznacza osobę odpowiedzialną za przebieg akcji w szkole(koordynatora)-pani  D. Cukrowska

 3.Uczniowie w czasie trwania akcji przynoszą do szkoły zważoną  makulaturę(gazety, czasopisma i pojedyncze kartki papieru)i składają ją w miejscu wyznaczonym przez dyrekcję szkoły.

 4.Rodzice potwierdzają na specjalnych drukach fakt przyniesienia przez ucznia określonej ilości makulatury.

 5.Po uzbieraniu odpowiedniej ilości makulatury, koordynator szkolny przekazuje do fundacji informację o możliwości odbioru jej ze szkoły.

 6.Po uzyskaniu powyższej informacji, fundacja dokonuje odbioru makulatury i dostarczają do podmiotu zajmującego się jej przetwarzaniem.

 7.Odbiór makulatury ze szkoły jest równoznaczny z przekazaniem jej przez szkołę na rzecz Fundacji Przyjazny Świat Dziecka. W czerwcu 2017r.fundacja dokona podsumowania akcji i wyłoni laureatów. Do dnia 2 czerwca2017 r. koordynatorzy prześlą listy uczniów, którzy zebrali co najmniej 50kg. Makulatury na adres mailowy:fundacja@przyjaznyswiat.org.pl. Wśród uczniów szkół z terenu całej Polski, którzy zbiorą w trakcie trwania akcji co najmniej 50 kg  makulatury, zostanie rozlosowanych 50 odtwarzaczy mp3. W każdej szkole zostanie wyróżnionych dyplomami trzech uczniów, którzy przyniosą największą  ilość makulatury. Dyplomy zostaną dostarczone do szkół pocztą. Każda szkoła biorąca udział w akcji otrzyma pisemne podziękowanie od organizatora.